Sinds 3 jaar ontmoet ik gasten van over de hele wereld aan mijn keukentafel voor een kennismaking met de Nederlandse keuken. Nieuwsgierig naar wat dat is boeken zij via verschillende websites een lunch, een diner of een foodtour. Ik ben de gelukkige bewoonster van een appartement aan de Amstel, met uitzicht op de Magere Brug. Mijn gezellige keuken aan de achterkant van het huis heeft plavuizen op de vloer, Oud Hollandse witjes op de muur en ik heb inmiddels een mooie collectie Delfts blauwe borden verzameld. Nederlandser krijg je het niet.
Bij binnenkomst krijgen de gasten een glaasje Nederlandse wijn en een stukje (gras)kaas van Maarten Asselberg, een biologische kaasboer uit Marknesse, met een klodder Rinse appelstroop als zij willen. Haring van de Volendammer vishandel op de Albert Cuyp, stamppot en zelfgebakken appel- of spekpannenkoeken staan op het menu.
Alle ingrediënten komen van de lokale buurtwinkel en uit Nederland.
Iedere groep is weer anders; soms een gezin, soms vrienden, een enkele keer iemand alleen. En regelmatig zijn er speciale wensen in verband met religies of allergieën bijvoorbeeld. Maar het lukt altijd en met gemak voor iedereen iets Nederlands op tafel te zetten dat naar wens is.
Japanners houden minder van de pureestructuur maar vinden de gerookte paling dan weer extra lekker. Amerikanen zijn dol op de door hun zelf gebakken en ‘geflipte’ pannenkoeken en drinken de verse appelsap met smaak. En zelfs de Fransen zijn zwaar onder de indruk van de frisse Nederlandse Hoeve Nekum Auxerrois wijn, inclusief het historische verhaal over Lodewijk de 14e, de Zonnekoning.
Zeer trots ben ik op het feit dat sommigen huiverig staan tegenover onze ‘rauwe’ haring maar dat 99% van de gasten het na het proeven lekker blijkt te vinden en mij na afloop extra bedanken voor het laten proeven van deze typische Nederlandse lekkernij.
